അഭയം

നമ്മുടെ ചിന്താവഴികളിലൂടെ 
ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുകയാണ് ഞാന്‍... , 
ചിറകില്ലാതെ, 
കൈകാലുകളില്ലാതെ, 
ഏകയായൊരു സര്‍പ്പത്തിന്‍റെ 
കറുത്ത കണ്ണുകളോടെ.. 
നിന്നെ ഞാനൊരിക്കല്‍ കണ്ടെത്തും ... 
എന്‍റെ വിഷം നിന്നിലേയ്ക്കാഴ്ത്തി 
നിന്നെ ഞാന്‍ എന്‍റെ ലോകത്തേയ്ക്ക് 
മാടി വിളിക്കും...
നനഞ്ഞ പച്ചമണ്ണിന്‍റെ 
നേര്‍ത്ത തരികളില്‍ 
നമുക്ക് അഭയം തേടാം...